Prolog

    W samej Walhalli, raju poległych wojów, oczekujących dnia Ragnaröku i siedzibie Odyna, władcy Asgardu, rozgrywała się sprzeczka o losy jednej Walkirii, duchowych posłanek i łączniczek. Była to mianowicie Thrud, jedna z najpiękniejszych wojowniczek. Z włosami czarnymi niczym krucze skrzydło i pięknymi, wielkimi, lodowato - błękitnymi oczami, nikt nie mógł oderwać od niej wzroku, nawet "bogowie"(w końcu oni byli śmiertelni). Słynna była z tego, że jej rodzicami byli Thor i Sif, ale również ze własnego pałacu w Asgardzie - Thrudshein'u (Domu Światła). Bogowie skazali ją jednak na egzekucję.
     Idun, która częstowała biesiadników słynnymi jabłkami nieśmiertelności, uśmiechnęła  się niepewnie do Thrud. Walkiria była bardzo przyjacielska i przywiązywała uwagę do swej pracy.
 Uratuję ją albo przynajmniej postaram się o ułaskawienie, pomyślała boginka.
     Podając ostatnie jabłko swojemu mężowi - Bragiemu,  skupiła się na Odynie. Władca Asgardu był rosłym mężczyzną o bujnej brodzie i jednym oku. Był królem dobrym i sprawiedliwym. Bóg wojny i magii nagle odchrząknął. Zrobiło się zaraz cicho. Odyn wstał i zaczął przemawiać:
 - Zebraliśmy się tu z powodu egzekucji jednej z Walkirii, Thrud. Czy ktoś chce coś jeszcze powiedzieć? - rozejrzał się po sali i ujrzał uniesioną dłoń Idun. - Tak, Idun? Co masz do powiedzenia?
 - Chciałam prosić o ułaskawienie Thrud, z powodu jej niewinności. - powiedziała żona Bragiego.
    Wszyscy oniemieli. Nikt nie sprzeciwiał się Odynowi bezpośrednio.
 - Masz jakiś dowód? - spytała z kpiną w głosie Frigg, żona władcy Asgardu.
      Odyn zmarszczył brwi.
 - Chodzi mi o to, że Thrud by zdezertowała... jest całkowitą altruistką i może się z tym zgodzić każdy z obecnych. - wyjaśniła Idun.
   Bogowie przytakiwali i krzyczeli by nie zabijano Walkirii. Thrud rozejrzała się po sali. Odyn w tej samej chwili ogłosił :
 - Dobrze, już dobrze! Ale i tak odbędzie karę!
 - Co? Odynie! tak nie można! Ona zawiniła! Nie możesz tak...
- Jaka to będzie kara? - Spytał Thor, przerywając przy tym Frigg.
 - Wyślemy ją do Midgardu. Narodzi się po raz kolejny, ale jako śmiertelnik.
   Thrud otworzyła usta ze zdziwienia, a jej postać zaczęła jaśnieć. Przed zniknięciem zdążyła powiedzieć :
 - Nie ważne co zrobisz zawsze będę wierna tobie...


-----------------------------------------------------------
Wiem, wiem. Krótki prolog. Jest to opowiadanie nawiązujące z mitologią nordycką. Uwielbiam te wierzenia i napisałam krótkie wprowadzenie do historii. Mam nadzieję że się Wam spodoba.